Bourges, Standbeeld van Jacques Cœur｜Ad2t du Cher
De geschiedenis van de Route Jacques Cœur
De Route Jacques Cœur, de eerste van de historische routes in Frankrijk, werd in 1954 gecreëerd op initiatief van drie eigenaars, de markies de Mortemart in Meillant, baron Géraud d’Aligny in Ainay-le-Vieil en Jean Ferragut in Culan.
Deze onverschrokken zielen wilden hun eigendommen openstellen voor een nieuwsgierig publiek, dat de particuliere historische monumenten kon waarderen en kon bijdragen aan het onderhoud ervan. De Tweede Wereldoorlog was voorbij. Het land had zich hersteld van de ruïnes en de infrastructuur was hersteld en gemoderniseerd. Het toerisme had een mooie toekomst voor zich. Het was een goed idee, vooral omdat de kastelen van de Loire steeds meer bezoekers trokken.
En omdat Chambord in 1952 het voorbeeld had gegeven voor de eerste (in de wereld?) klank- en lichtshow, stelden de dynamische promotors uit de streek van Berry er drie voor, vanaf de dag dat het circuit op 26 juni 1954 werd ingehuldigd.
Vandaag brengt de Route Jacques Cœur, dankzij zijn succes, kastelen, musea, de kathedraal van Bourges en de abdij van Noirlac samen rond het paleis van de beroemde Argentier. De route wordt hier gepresenteerd in zijn geografische configuratie, zijn historische sferen, zijn affiniteiten met Jacques Cœur, een emblematische figuur uit de 15e eeuw, en de vele en gevarieerde openingen die hij biedt op een route van 180 kilometer dwars door het hart van Frankrijk.
Uittreksel uit “De Route Jacques Cœur” – Jean-Yves Ribault
De route verbindt verschillende plaatsen in de geboortestreek van Jacques Cœur. Het ligt in het hart van Frankrijk, een voormalig toneel van militaire strijd tussen de Engelsen, Armagnacs en Bourgondiërs. Vandaag de dag is de regio een centrum voor toerisme en culturele uitwisselingen. Forten, kastelen en torens getuigen van een verleden waarin oorlog en vrede elkaar afwisselden. Al deze plaatsen zijn exemplarisch vanwege hun architectuur, hun geschiedenis en de grote figuren die er hebben rondgelopen. Dit culturele erfgoed ligt in ongerepte natuurlandschappen – Sologne, Sancerrois, Champagne Berrichonne en Boischaut.
De sites organiseren vernieuwende evenementen en projecten om de herinnering, de geschiedenis en het erfgoed te promoten. Het activiteitenaanbod ontwikkelt zich ook in de richting van meer hedendaagse cultuur en ambachtelijke of artistieke activiteiten, en evolueert voortdurend tot groot genoegen van de bezoekers, wat bijdraagt aan de aantrekkingskracht van Berry als toeristische bestemming.
In de afgelopen 70 jaar heeft de Route Jacques Cœur de waarden en de innovatieve geest van de 3 stichtende privé-eigenaren behouden en de bezoekers geholpen om historische plaatsen te ontdekken en te beschermen. De huidige leden zijn Martine d’Aligny, voorzitter, en Magalie Griffonnet, communicatieverantwoordelijke.
Privilege pas
Ontdek het getrouwheidsprogramma vanRoute Jacques Cœur
en profiteer van
meer dan € 95 cumulatieve besparingen
op alle Pass-sites,
Zo kunt u voordelig op bezoek!
Palais Jacques Cœur｜Patrick Tournebœuf-Tendance floue, RijksmonumentencentrumVandaag telt de Route Jacques Cœur 21 leden, op een route die het departement Cher doorkruist:
- 10 kastelen: de kastelen van Ainay-le-Vieil, La Chapelle d’Angillon, La Verrerie, Meillant, Menetou-Salon, Pesselières, Peufeilhoux (Allier) en Sagonne, het Château-Musée de Gien (Departementale Raad van Loiret) en het Domaine de ChâteauFer,
- 4 emblematische plaatsen: Abdij van Noirlac (Departementale Raad van de Cher), Kathedraal Jean Linard, Galerie Capazza en Palais Jacques Cœur (Centre des Monuments Nationaux),
- 7 steden en dorpen: Argent-sur-Sauldre, Aubigny-sur-Nère, Bourges, Dun-sur-Auron, Mehun-sur-Yèvre, Saint-Amand-Montrond en Sancerre.
De Route Jacques Cœur wordt ook gesteund door zijn institutionele partners: Ad2T (Tourisme et Territoires du Cher), Atout France, de provincie Berry, Bourges 2028, het Centre des Monuments Nationaux, de Conseil Départemental du Cher, de Conseil Départemental du Loiret, de Communauté de Communes du Cœur de France, de Communauté de Communes du Dunois, de Communauté de Communes du Pays Fort Sancerrois en het Pays Berry Saint-Amandois.
Volg de Route Jacques Cœur op zijn netwerken:
Vereniging Route Jacques Cœur
Simone Veilplein 18000 BOURGES
contact@routejacquescoeur.fr
07 80 76 14 13
Onze leden
Kastelen, abdijen, tuinen en steden zijn toegevoegd aan de route, die het departement Cher doorkruist van noord naar zuid, met 21 sites en steden als leden.
Fôret de Chambord, Herten｜CRT
Bourges, Kathedraal｜Route Jacques Cœur
Stad Saint-Amand-Montrond, kanaal van Berry｜Anthony Perrot
Territoire Grand Sancerrois｜Philippe ArmanetFôret de Chambord, Herten｜CRTBerry - Sologne
Bourges, Kathedraal｜Route Jacques CœurBourges en omgeving
Stad Saint-Amand-Montrond, kanaal van Berry｜Anthony PerrotBestemming Sud Berry
Territoire Grand Sancerrois｜Philippe ArmanetSancerre Bords de Loire
Palais Jacques Cœur｜Philippe Berthé, Rijksmonumentencentrum
Palais Jacques Cœur｜Philippe Berthé, RijksmonumentencentrumHet verhaal van Jacques Cœur (1395-1456)Penningmeester van koning Karel VII
In enkele woorden
Jacques Cœur was de zoon van een bonthandelaar die het hof van de hertog van Berry in Bourges bevoorraadde.
Hij werd geboren in een turbulente tijd, tijdens de Honderdjarige Oorlog, die het land diep verdeelde. Toegewijd aan de “Koning van Bourges”, wreef hij schouder aan schouder met Jeanne d’Arc en was hij de vertrouweling van Agnès Sorel, de minnares van de Koning.
Het begin van de 15e eeuw was een overgangsperiode tussen de Middeleeuwen en de Renaissance. Als zakenman en bankier hielp Jacques Cœur mee aan een nieuwe toekomst voor Frankrijk door de handel te bevorderen, vooral met Italië en het Oosten.
Het commerciële “imperium” van Jacques Cœur heeft hem niet overleefd, maar de koninklijke monopolies die hij instelde, kwamen de staat ten goede. Hij leverde een belangrijke bijdrage aan het op orde brengen van het financiële en monetaire huis van het koninkrijk. Dankzij zijn geldleningen en wapenleveringen kon de koning van Frankrijk permanente legers onderhouden die Normandië en daarna Guyenne heroverden op de Engelsen.
Jacques Cœur werd in 1395 geboren in Bourges. Zijn familie, oorspronkelijk afkomstig uit de Allier, was naar Bourges verhuisd om hun handel uit te breiden.
Zijn vader leverde bont aan hertog Jean de Berry. Toen de kroonprins, de toekomstige Karel VII, zich in 1418 in Bourges vestigde, zag de burgerij van Berry posities vrijkomen in zijn entourage.
Jacques Cœur trouwde met Macée de Léodepart, de kleindochter van de Meester van de Munt, en trad in 1429toe tot het bedrijf. Hij speculeerde over de hoeveelheid edelmetaal in de munten die hij produceerde, wat leidde tot zijn veroordeling en daaropvolgende koninklijke gratie.
Begin 1430 werd hij leverancier van het hof, dat hij bevoorraadde met producten uit de Levant. Zijn reis naar de Oriënt in 1432 zou op een mislukking zijn uitgelopen.
Interesse in een bezoek aan het Palais Jacques Cœur?
Ga naar de pagina voor het evenementenprogramma en alle praktische informatie die je nodig hebt.
Palais Jacques Cœur｜Centre des monuments nationauxEen bliksemsnelle opkomst
In 1439 aanvaardde hij de post van Argentier, die hij bekleedde tot zijn ondergang in 1453 en die een groot deel van zijn fortuin verzekerde.
Zijn rol bestond erin de dagelijkse uitgaven van de vorst te dekken, wat voorschotten aan de schatkist inhield en de bevoorradingskanalen van het hof controleerde. Voor zijn clientèle had Jacques Cœur verschillende winkels met stoffen, juwelen, meubels en bont.
Vanaf 1440 werd Jacques Cœur commissaris van de koning bij de Staten van Languedoc. Hij moest onderhandelen over de hoogte van de belastingen in de provincie, waarvan hij persoonlijk profiteerde.
In 1441 werd hij veredeld en werd hij lid van de koninklijke raad. Jacques Cœur nam deel aan de herovering door de oorlog te financieren. Dankzij de omvang van zijn bedrijf speelde hij een diplomatieke rol in Genua, Aragon, Rome en zelfs in Egypte. Hij was kapitein van talrijke bolwerken en algemeen inspecteur van de gabellen en promoveerde zijn zoon in 1450 tot het aartsbisdom Bourges. Zijn opkomst wekte veel jaloezie op bij zijn collega-kooplieden in Tours en Montpellier en bij de adel aan het hof, die hem veel geld schuldig was.
Schande, gevangenis en ontsnapping
Jacques Cœur werd op 31 juli 1451 gearresteerd in het kasteel van Taillebourg op basis van inderhaast samengestelde beschuldigingen. Op 29 mei 1453, na een proces van anderhalf jaar in het kasteel van Lusignan, werd het vonnis geveld: Jacques Cœur was schuldig. Zijn bezittingen werden in beslag genomen en vereffend.
Tijdens zijn proces werd Jacques Cœur beschuldigd van moord en misdaden tegen de majesteit.
Een moord
Jacques Cœur wordt ervan verdacht Agnès Sorel, de lieveling van koning Karel VII, te hebben vergiftigd. Toch was hij een van haar beste vrienden en de uitvoerder van haar testament. Hij werd vrijgesproken door de dokter. Maar in 2005 werden de resten van het lichaam van Agnès Sorel geanalyseerd en bleek er een zeer hoge concentratie kwik in te zitten: of het nu een slecht gedoseerd medisch middel was of vergif, het mysterie blijft.
Misdaden van lèse-majesté
Jacques Cœur werd beschuldigd van het niet trouw blijven aan de koning en het rechtstreeks uitdagen van zijn gezag en eer. Hij eigende zich de identiteit van de vorst toe door zijn handtekening en zegel te vervalsen. Hij gaf vals geld uit toen hij de leiding had over het atelier van Bourges in 1429 en 1430. Hij bedroog twee heren die belast waren met het regelen van het huwelijk van de dochter van Karel VII met de hertog van Bourbon. Bovenal schaadde hij de belangen van het koninkrijk in het buitenland. Hij exporteerde zilveren baren met een stempel van fleur-de-lys naar de Levant en verhandelde ze voor edelmetaal; hij verkocht wapens aan de Saracenen ondanks de dreiging die ze vormden voor Constantinopel; hij weigerde een jonge slaaf te beschermen die zich tot het christendom had bekeerd om zijn commerciële belangen niet te schaden.
Hij ontsnapte alleen aan de doodstraf als erkenning voor zijn diensten aan de kroon en vooral dankzij de tussenkomst van paus Nicolaas V.
Hij ontsnapte op 27 oktober 1454 uit de gevangenis van Poitiers.
Palais Jacques Cœur｜Patrick Müller, Rijksmonumentencentrum
Palais Jacques Cœur ｜Route Jacques Cœur
Palais Jacques Cœur, Salle des festins｜Patrick Tournebœuf-Tendance floue, Centre des monuments nationauxHet pausdom dienen
Begin maart 1455 bevond Jacques Cœur zich in Rome. Vanuit Marseille recupereerde hij een groot deel van zijn commerciële activa in de Middellandse Zee, waaronder zijn vier galeien, buiten de jurisdictie van de koning. Paus Nicolaas V verzekerde hem van zijn bescherming.
Waarom beschermt de paus deze Franse vluchteling met het risico Karel VII te beledigen, een van de machtigste vorsten van Europa?
Tussen 1446 en 1449 ondernam Jacques Cœur, gesterkt door het vertrouwen van Karel VII in zijn onderhandelingsvaardigheden, verschillende diplomatieke missies.
Hij leerde de Italiaanse zaken kennen door te onderhandelen met de Republiek van Genua en leidde vervolgens in 1448 een ambassade naar Rome om een einde te maken aan een nieuw schisma. Hij droeg bij aan de troonsafstand in Savoye van Antipaus Felix V ten gunste van de Romeinse paus Nicolaas V. Vanaf dat moment bleef Nicolaas V zijn dankbaarheid en vriendschap betuigen aan Argentier, de koning van Frankrijk. Jacques Cœur verloor zijn beschermheer enkele weken na zijn aankomst in Rome.
Na de dood van Nicolaas V nam de nieuwe paus Calixtus III het idee van zijn voorgangers over om een kruistocht te lanceren tegen de Turken, die twee jaar eerder Constantinopel hadden ingenomen.
Jacques Cœur stelde zijn diplomatieke en financiële talenten ten dienste van de Heilige Stoel om de expeditie voor te bereiden en scheepte in met de vloot die Ostia verliet op 23 september 1455. Het dertigtal schepen dat zich verzamelde, beveiligde slechts tijdelijk de eilanden van de Egeïsche Zee en het was op het eiland Chio dat Jacques Cœur stierf op 25 november 1456.
Palais Jacques Cœur｜Centre des monuments nationauxFantasierijke motto’s en sprekende wapens waren een rage in de 15e eeuw. Jacques Cœur, die onlangs veredeld was, leek geïnspireerd te zijn door de praktijken van illustere figuren zoals hertog Jean de Berry. Maar hij ging verder en gebruikte bijna systematisch motto’s, harten en sint-jakobsschelpen, van het monogram bij zijn handtekening tot de ornamenten in zijn paleis in Bourges.
Meer weten?
Het gebruik van zijn naam en beeltenis verdween niet met hem, maar groeide naarmate zijn legende werd gesmeed. In 1939, tegen een achtergrond van patriottische mobilisatie, werden de grote figuren uit de nationale geschiedenis afgebeeld in een nieuwe serie bankbiljetten uitgegeven door de Banque de France. Na Sully en Bayard werd Jacques Cœur en zijn paleis in Bourges gekozen om het nieuwe biljet van 50 frank te illustreren dat in januari 1941 in omloop werd gebracht. De Résistance gebruikte het biljet op humoristische wijze om de Duitse bezetting en de collaboratie van het Vichy-regime aan te klagen .
Tegenwoordig dragen ziekenhuizen, middelbare scholen en handelsondernemingen in Bourges, Lyon en Montpellier zijn naam.
De prachtige residentie die hij liet bouwen in de stad Bourges (…) is zo mooi, zo versierd met zoveel ornamenten dat men in heel Frankrijk, en dan bedoel ik niet alleen in de middenklasse van de adel, maar zelfs door zijn afmetingen, zelfs in het huis van de koning, nauwelijks een prachtigere residentie zou kunnen vinden.
15e eeuws verslag van Thomas Basin, bisschop van Lisieux
Palais Jacques Cœur｜Patrick Tournebœuf-Tendance floue, Rijksmonumentencentrum