Het land van Oizon behoorde tot de heerlijkheid Aubigny-sur-Nère, sinds 1421 eigendom van Jean Stuart, de rentmeester van het Schotse leger van Karel VII. Tussen 1495 en 1500 breidde Bérault Stuart het oude landgoed Verrerie uit om er een lustoord van te maken tussen bos en vijver. Deze nieuwe constructie omvatte de woning en het omhulsel van de kapel. Enkele jaren later, rond 1520, voerde Robert Stuart een tweede campagne van werken uit: toegangswerken, decoratie van de kapel en de zuidelijke vleugel van de galerij omringd door twee paviljoenen.

De rechthoekige woning heeft drie verdiepingen, met een zeshoekige traptoren in het midden van de westgevel. Op de begane grond, aan de oostkant, zijn nog steeds vensters met kruiskozijnen te zien. De kapel, met zijn langwerpige plattegrond en gekanteelde chevet, is loodrecht op de woning gebouwd. De kapel is gemakkelijk te herkennen aan de smalle leistenen spits en de hoge ramen met spitsbogen en flamboyante vullingen. De deuren van de traptoren en de kapel zijn op dezelfde manier versierd: deuren met korfdeuren met daarop een spitsboog die een timpaan vormt, omlijst door pinakels en bekroond door een puntgevel in de vorm van een beugel, typisch voor het begin van de 16e eeuw. Het gewelf met panelen en de bovenkant van de muren van de kapel zijn beschilderd met figuren die verwijzen naar de familie van de opdrachtgever (Robert Stuart). De daken van de woning en de kapel hebben lange puntgevels en open puntgevels. De nieuwe galerij, gebouwd in baksteen in navolging van de galerij in het kasteel van Blois, heeft 9 halfronde bogen. Alleen de decoratieve elementen zijn in steen: zuilen, bogen, kaders en de omlijsting van vier ramen. Alle decoratieve elementen (krullen, arabesken, helices, guirlandes, medaillons en pilasters) zijn typisch renaissance. Een Vlaamse invloed wordt gesuggereerd door de handtekening van Jan Van Waveren, die op twee plaatsen op de eerste verdieping van de galerij te vinden is. De traptoren in de zuidwestelijke hoek heeft een keizerlijk dak.